TFW - Etappe-3 'Everbeek - Oudenaarde' 85 km 31.03.2017 Deel dit artikel
Geplaatst op 31/03/2017
Het is vijf vóór 6 h bij het vertrek in het donker naar La Houppe waar al de eerste klim van de dag wacht - de Pottelberg - met wat verderop de eerste halte na 10 km. We nemen de baan naar Ronse om hier vóór het binnenkomen van de stad rechts een verdoken smalle weg te nemen naar de klim van de Kanarieberg. Éénmaal boven is men in het Muziekbos, een heerlijk stukje natuur met ontelbare bloeiende hyacinten. Nu afdalen tot de weg naar Ronse en wat verder richting Kluisbergen volgen naar de Hoton en dan de Ronde van Vlaanderenstraat in. Onder bloeiende magnolias bij kunstgalerij Beukenhof met zijn sierlijke beeldentuin is er de bevoorrading na 23 km. Het gaat misschien lukken hoor je sommigen denken.
Terug naar Berchem voor de tweede beklimming van de Oude Kwaremont. Opmerkelijk is dat Carolien met de beteren omhoog klimt. Het peleton is nu lang uitgerekt, Guido Vermeir komt terug als eerste boven gevolgd door Eddy Goeman en Bernard Cools in zijn mooie, rythmische heupwiegende stijl. Ook Johan De Bruyne, wat minder opvallend,is steeds bij de beteren van het peleton. Heel vlug volgt een nieuwe scherprechter, de steile Paterberg. Vanop de top zie je een verbrokkeld peleton met op de achtergrond het plaatsje Kwaremont.
Na de lange afdaling gaat het via een vlak parcours naar Zulzeke maar dan is daar opeens de bult van Melden, de Koppenberg waar men een panoramisch uitzicht heeft op de omgeving. Via een slingerweg gaat het naar beneden tot de halte aan N60 Classics. De grote baan nog even volgen tot de afslag Maarkedal en daar zijn al de kinderkopjes van de Mariaborrestraat. Je duikt letterlijk naar beneden en onmiddellijk komt de Steenbeekdries, een ellendige kasseiklim waar Johan Musseeuw, journalist Ruben Van Gucht en een groep wielertoeristen even pauzeren langs de weg. In het voorbijgaan krijgen onze atleten uit respect een bewonderende handdruk van de ex-wielerkampioen. Nu op naar de wat minder lastige Taaienberg om boven op het plateau de panoramaweg te volgen tot de halte “Hoger Lucht” in Ronse (53 km). Verborgen in een diepe plooiing van het landschap, omringd door groene heuvels, lopen wij doorheen de stad naar de Kruisberg. Zo terug via de Hoton en de Ronde van Vlaanderenstraat naar Berchem waar het spandoek hangt van de laatste 20 km.
In Berchem beginnen we aan de 3de beklimming van de Oude Kwaremont, gevolgd door de tweede beklimming van de Paterberg, de laatste helling op het parcours. Hier laat Malika nog even zien wat ze in haar mars heeft. Ook onze Waalse vrienden doen het nog behoorlijk goed, PR man Donald Van Meenen ziet "sterrekes en paraplukes". Maar iedereen ruikt zijn stal en de atleten beginnen mekaar aan te moedigen. Na de laatste halte in Kerkhove, net over de Scheldebrug, begint de lange triomftocht (9 km) naar de aankomst in Oudenaarde.
Met de verrekijker zie je hen al vanop meer dan één km aankomen om hand in hand en dolgelukkig de aankomstlijn te overschrijden .
Terug naar Berchem voor de tweede beklimming van de Oude Kwaremont. Opmerkelijk is dat Carolien met de beteren omhoog klimt. Het peleton is nu lang uitgerekt, Guido Vermeir komt terug als eerste boven gevolgd door Eddy Goeman en Bernard Cools in zijn mooie, rythmische heupwiegende stijl. Ook Johan De Bruyne, wat minder opvallend,is steeds bij de beteren van het peleton. Heel vlug volgt een nieuwe scherprechter, de steile Paterberg. Vanop de top zie je een verbrokkeld peleton met op de achtergrond het plaatsje Kwaremont.
Na de lange afdaling gaat het via een vlak parcours naar Zulzeke maar dan is daar opeens de bult van Melden, de Koppenberg waar men een panoramisch uitzicht heeft op de omgeving. Via een slingerweg gaat het naar beneden tot de halte aan N60 Classics. De grote baan nog even volgen tot de afslag Maarkedal en daar zijn al de kinderkopjes van de Mariaborrestraat. Je duikt letterlijk naar beneden en onmiddellijk komt de Steenbeekdries, een ellendige kasseiklim waar Johan Musseeuw, journalist Ruben Van Gucht en een groep wielertoeristen even pauzeren langs de weg. In het voorbijgaan krijgen onze atleten uit respect een bewonderende handdruk van de ex-wielerkampioen. Nu op naar de wat minder lastige Taaienberg om boven op het plateau de panoramaweg te volgen tot de halte “Hoger Lucht” in Ronse (53 km). Verborgen in een diepe plooiing van het landschap, omringd door groene heuvels, lopen wij doorheen de stad naar de Kruisberg. Zo terug via de Hoton en de Ronde van Vlaanderenstraat naar Berchem waar het spandoek hangt van de laatste 20 km.
In Berchem beginnen we aan de 3de beklimming van de Oude Kwaremont, gevolgd door de tweede beklimming van de Paterberg, de laatste helling op het parcours. Hier laat Malika nog even zien wat ze in haar mars heeft. Ook onze Waalse vrienden doen het nog behoorlijk goed, PR man Donald Van Meenen ziet "sterrekes en paraplukes". Maar iedereen ruikt zijn stal en de atleten beginnen mekaar aan te moedigen. Na de laatste halte in Kerkhove, net over de Scheldebrug, begint de lange triomftocht (9 km) naar de aankomst in Oudenaarde.
Met de verrekijker zie je hen al vanop meer dan één km aankomen om hand in hand en dolgelukkig de aankomstlijn te overschrijden .
Dit is een sportprestatie van een uitzonderlijk niveau om zonder overdrijving “U” tegen te zeggen. Het begrip “superlatieven” mag worden gebruikt om deze prestatie onder woorden te brengen.
Minister Philippe Muyters zal hier toch dringend eens een kijkje moeten komen nemen want dit is een veeleisende sport van een heel hoog niveau waarvoor mensen zich intens inzetten, trainen en leven.
En tot slot nog een woord van dank en een welgemeende proficiat aan de organisatoren en hun medewerkers.
Ook respect en oprecht veel dank aan Marnic De Meulemeester, burgemeester van Oudenaarde, voor zijn warm onthaal in de Mouterij.
Dit is een sportproject om nooit te vergeten !
Jean-Pierre Declerck